Sidemen region & daytrips

De aankomst op de late maandagnamiddag bij onze 2e locatie Arta Nadi was fantastisch. Ontzettend oprecht vriendelijke verwelkoming die al begon met een mailtje vooraf met OM SWASTYASTU en OM SHANTI, SHANTI, SHANTI OM.

Onze "villa" ligt schuin op de heuvel tussen de bergen met uitzicht op de ondergaande zon die wegzakte achter de berg voor ons. (Gelukkig heb ik mijn man bij me, die onze koffers "fluitend" ;-) de heuvel op tilt. Onderaan deze heuvel genieten we van een vegetarian candle light Balinese dinner, met als begeleidende muziek de krekels en avondvogels. 

Eenmaal nagenietend op ons balkon van een heldere sterrenhemel werden we begroet door onze huisgekko, de Tokeh. De Tokeh wordt geacht geluk te brengen voor de woning waarin zij leven en waar wij voor drie dagen te gast mogen zijn. 

Mijn eerste ochtend in Arta Nadi Villas wordt ik wakker met een heel ander uitzicht vanuit het hemelbed onder een klamboe; een opkomende zon die de berg en rijstvelden oplicht en de vogels laat ontwaken. Na een fruitontbijtje op het balkon begint mijn yoga; einfach herrlich helemaal omgeven door de nature sounds.

Na een frisse duik in de infinitypool stappen wij bij Gede (wat eerst geborene betekend) in de auto. Hii is onze driver for the day. Een gezellige jonge vent die via een "only locals know this way" paadje door de bamboebossen uitkomt op een tussenstop langs de rijstvelden met een geweldig 360view. De natuur in zijn waarde en kracht, één met de lokale bevolking; de rust en het authentieke landgevoel is bijna overweldigend. 

Na een klein uurtje rijden komen we aan bij Tirta Ganga – The waterpalace. Een klein tempelcomplex maar wonderschoon, zo romantisch & ik zie voor het eerst een echte LOTUS flowerJ. Het tempelcomplex is op water gebouwd met vulkaansteen pilaren die dienen als voetpad of voor mij als uitnodiging tot uitdagende Balance – Yoga. #yogaeverywhere J

De route naar onze volgende stop laat weer een ander gezicht en vegetatie zien van Bali. Hoge palmbomen en een hobbelige weg met als doel: De schommel. Ik hou van schommelen, de wind, de vrijheid en het luchtige gevoel. Een deze schommel bij de Bali Chocolate Factory is denk is de mooiste en meest unieke op aarde.  De "factory" ziet er verre van als een "fabriek" uit, omdat de houten bamboe hutjes in het palm bos aan de zee totaal anders zijn dan wat wij westerlingen met een fabriek associëren. De rust, de ontbrekende toeristen (m.u.v. van mij en mijn man ;-)), de geur van de zee gemixt met bamboe en palm; en de schommel met uitzicht op zee geeft je het gevoel tussen de bomen door over de blauwe zee te vliegen. En ja; het leest echt zoals het is en voelt!

Een half uurtje verder rijden is White Sand Beach, onze derde en laatste stop van de dag. De lokale bevolking noemt dit Virgin Beach, omdat tot 10 jaar geleden alleen lokale vissers van dit bestaan afwisten. Je loopt een stijl weggetje omlaag over stenen die je voetbed masseren en komt vervolgens tussen de palmenbomenbos, zo hoog dat ze de wolken lijken te raken. De lage golven worden vooral afgewisseld met hoge schuimkoppen; Zo indrukwekkend! Half in de schaduw genieten we van een koud corona met op de achtergrond de muziek van een 70jarige Balinees die op zijn zelfgemaakte bamboe-spel melodieën te voorschijn tovert. 

Na een frisse duik en springend door de golfslag en heerlijk onder het zand rijden we weer in 45 minuutjes terug naar ons houten paleisje en kruip ik na genoten te hebben van een lokale licht pittige curry met een lach op mijn gezicht en mijn hart verder geopend in bed. 

Namasté of zoals ik heb geleerd hier op Bali; 

OM SWASTYASTU