Waisak 2560

Zondagochtend, mijn eerste ochtend wakker worden op Bali; de kriebels in mijn buik. Het is half 7 en na een nacht van 1.000 dromen ontwaak ik in een nieuwe wereld terwijl ik in de ogen kijk van mijn eerste baby huisgekko, so zuess.

Heerlijk vroeg uit de veren, de haan kraait en de vogels kwietsen vrolijk en om 07:00 uur  sta ik bij de pool, helemaal niemand anders alleen wij - mijn man en ik, met de eerste Balinese zonnestralen op mijn gezicht loop ik de van lavastenen gemaakte pool, alles in mij op te nemen; ik kan het bijna niet geloven dat we nu echt hier zijn - Hier op Bali!

Het water is lekker fris en maakt mijn geest helder en leeg; het tijdsverschil verdwijnt uit mijn lijf en ik ga als een natuurlijke flow over naar mijn ochtendmeditatie.



Fris en energiek vertrekken we vol verwachting en Vorfreude met onze chauffeur Eka op weg naar Vihara Buddha Sakyamuni de eerste buddistiek temple: een autorit waar je je ogen uitkijkt en ik mij verwonder hoe alle scooters, auto's, busjes vol mensen en brommer met bergen palmbladen zigzag door elkaar rijden zonder enig probleem.

Vandaag is een unieke dag:
Waisak Holy Day of Buddha 2560 en als we er aan komen at noon bij de Vihara Buddha complex is het in rep en roer en de volgelingen bereiden met zorg en attentie de avond ceremonie voor die komen gaat. Alles wordt netjes gemaakt, aangekleed met prachtige doeken, palmtakken van drie meter hoog om de kwade geesten buiten te houden en de tafels voor al het eten en drinken voor de gasten wordt klaargezet. Het welkom is warm en hartelijk en we worden door verschillende monniken welkom geheten die ons rondleiden en we mogen alles bekijken, we zijn weer de enige ook hier bij deze tempel. Het ligt hier een serene rust en aandachtigheid in de lucht; heerlijk.



Aansluitend vragen we Eka door te rijden naar een andere Buddha tempel. Compleet andere stijl, maar de sfeer en het welkom is even warm en hartelijk. Hier zijn we de enige westerlingen, geen touries, alleen maar locals. Dat voelt wel bijzonder. Verschillende Buddhisten spreken ons aan en vertellen ons vol passie over de rituelen en hun gebruiken. Trots op hun tempel krijgen we de hele tour, en nee; geen hassle en gebedel om geld; uit liefde en compassie. We sluiten af met een private tour door de Meditatieruimte & steken wierook aan ter verering en zegening van buddha en de mensheid op deze bijzondere dag.

Even opnemen en laten bezinken. Daarom besluiten we om fresh coconut water on the beach te drinken en pakken een Blue Bird Taxi naar Semiyak Beach. Gewoon chill even kijken, zitten met een reuze cocosnoot in de hand.

Als absolute kers op de taart als enige westerlingen wonen we vanaf 5 uur de Ceremony ter ere van Waisak bij in het complex van Vihara Buddha Sakyamuni .Waar de ochtend bestond uit een handvol mensen komen we aan in een prachtig in wit gekleed roerig gezelschap. Een welkomstcomité de vrouwen aan de ene kant de heren aan de andere kant allemaal met de handen in gebedsvorm en het stroomt van vriendelijkheid op de gezichten. Iedereen is welkom met een OM SWASTYASTU Eigenlijk is deze ervaring niet in woorden of beelden te vatten en de zonsondergang huilt de groep in een gouden gloed. Fantastisch en heel bijzonder.

  

Om elf uur komen we aan bij ons hotel. Vol van gedachten. Een ervaring die we de rest van ons leven bij ons dragen waar warmte, respect, eenheid, verdraagzaamheid en liefde voor de wereld en al haar bewoners een korte opsomming is van de gevoelens die deze avond losmaken.